حتی در خیال صدای گذاشتن صندلی را برای تو شنیدم؛ چه با شکوه و چه با وقار می آمدی . می آمدی و می آمدی ولی هر دم کم رنگ و کم رنگ تر می شدی به گونه ای که هرگز نه به من و نه به صندلی نمی رسیدی ولی من همچنان غرق تماشای تو می ماندم زیرا تو شاخص ترین میهمان خاطرات منی . همیشگی ترین چهره ای که همیشه تنها در دلم نشسته ای .
محصولات مرتبط
800,000 ریال
داستان های کوتاه جهان 6- ویترین جدید
690,000 ریال
به سلامتی خانم ها
380,000 ریال
نیمه راه بهشت
300,000 ریال
فلان فلان شدها
120,000 ریال
جلبک
60,000 ریال
رویای بعداز ظهر
250,000 ریال
صداها
110,000 ریال
سرباز کوکی ها
150,000 ریال
خاک سفید
1,480,000 ریال
0 نظر