داستان کودک گمشده

کتاب داستان کودک گمشده - بخشی از کتاب: از اکتبر ???6 تا ???? که برای زندگی به ناپل برگشتم، از ایجاد رابطه ای پایدار با «لی لا» اجتناب می کردم. اما کار آسانی نبود. او تقریبا فوری سعی کرد دوباره به زور وارد زندگی ام شود، ولی او را نادیده می گرفتم و تحمل اش می کردم. گرچه جوری عمل می کرد که انگار فقط می خواست در شرایط سخت کنارم باشد، اما نمی توانستم اهانتی را که در رفتارش به من کرده بود فراموش کنم. امروز فکر می کنم اگر فقط ناسزایش بود که مرا رنجاند. وقتی به او درباره نینوگفتم، پشت تلفن سر من فریاد زد که تواحمقی. او تاکنون، هرگز با من با این لحن صحبت نکرده بود-زود آرام گرفته بودم. در واقع موضوعی که بیشتر از این توهین مرا رنجاند، اشاره اش به «دده» و «الزا» بود. (فکرکن چه آسیبی به دخترهایت می زنی) او به من هشدار داده بود، و من در آن لحظه توجهی به هشدارش نکرده بودم؛ اما با گذشت زمان آن حرف ها سنگینی بیشتری پیدا کردند و اغلب به آن ها فکر می کردم. لی لا هرگز کم ترین علاقه ای به دده و الزا نشان نداده بود و شاید به طور حتم نام آن ها هم را به خاطر نمی آورد و...