نوربرت نه چندان معمولی

کتاب نوربرت نه چندان معمولی - بخشی از کتاب: پلیس های حقیقت من را به یک ساختمان خاکستری بردند، جایی که هر دو بازوی من را محکم گرفته بودند و در یک راهروی پر پیچ و تاب که پر از تار عنکبوت بود، می کشیدند. دیوارهای سنگی همراه با درهای آهنی زندان که در دو طرف ردیف شده بودند. یک موش روی یک لوله که از سقف آویزان بود جیغ کشید. فکر این که به زندان بیفتم و آن جا بپوسم، واقعا باعث شد که مورمورم شود. اما عصبی نبودم. بیش تر وحشت زده بودم تا عصبی. نهایتا پلیس های حقیقت توقف کردند. یک افسر تعدادی رقم راروی صفحه کلید می کوبید. در یک سلول باز شد. آن ها بدون این که دست بندهایم را باز کنند، مرا به داخل پرت کردند و درب را محکم بستند و...