نفرین زمین

کتاب نفرین زمین - بخشی از کتاب: بسیار خوب. این هم ده. دیروز هم عصر رسیدم. مدیر بچه ها را به خط کرده بود و به پیش باز آورده. بیست سی تایی. وسط میدانگاهی ده. اسمش؟ حسن آباد یا حسین آباد یا علی آباد. معلوم است دیگر. اسم که مهم نیست. دهی مثل همه ی دهات. یک لانه زنبور گلی و به قد آدم ها. کنار آب باریکه ای یا چشمه ای یا استخری یا قناتی. یعنی که آبادی. با این فرق که من در یکی معلم ورزش بوده ام، در دیگری معلم حساب و حالا این جا باید معلم کلاس پنجم باشم که امسال باز شده و راه بردنش دیگر کار محلی ها نیست. اصلا نمی دانم چرا نمی گذارند مدرسه های شهر بمانم. پنج سالی است که از دانشسرا درآمده ام و همه اش ویلان این نیمچه آبادی ها و...