مقدمه ای سیاسی بر فلسفه

کتاب مقدمه ای سیاسی بر فلسفه : مقالات «فلسفه‌ی سیاسی چیست؟»، «یک مؤخره»، «نسبی گرایی»، «حق طبیعی و رویکرد تاریخی» مسئله‌ی پوزیتیویسم / تاریخ‌گرایی علیه فلسفه را برجسته می‌سازند. هر کسی که تصور کند استدلال‌های اشتراوس پوزیتیویسم یا تاریخ‌گرایی را رد می‌کنند یا اینکه قصد چنین کاری را داشته‌اند، عمیقاً این استدلال‌ها را سوءفهم کرده است. استدلال‌های اشتراوس فقط تلاش می‌کنند بدیهی بودن پاسخ‌های این دو مکتب در رابطه با عدم امکان فلسفه در معنای آغازین آن، یا تلقی آنها از فلسفه به مثابه نوعی بلاهت یا ساده‌لوحی باستانی را به چالش بکشند. پوزیتیویسم با انکار امکان هرگونه شناخت اصیل درباب ارزش‌ها، و تاریخ‌گرایی با وابسته کردن هرگونه شناخت به فرهنگ یا دوره‌ی تاریخی، امکان فلسفه در معنای افلاتونی آن را از میان می‌برند. نکته‌ی نهایی اشتراوس درباره‌ی پوزیتیویسم این است که اگر پوزیتیویسم خود آگاه شود، اگر که فکر کند، مجبور می‌شود به اردوگاه تاریخ‌گرایی بپیوندد؛ و درباب تاریخ‌گرایی نیز معتقد است این مکتب در بهترین حالت نه یک تجربه بلکه تفسیری از یک تجربه است. او بدین ترتیب امکان تأمل درباره‌ی معنای آغازین فلسفه را می‌گشاید؛ و این یعنی مطرح شدن مسئله‌ی شیوه‌ی زندگی فلسفی و امکان دفاع از آن؛ بحثی که کلاسیک‌ها تمایل داشتند در کتب اخلاقی و سیاسی خود آن را پیش ببرند و...