پسر عمو پون

کتاب پسر عمو پون : بخشی از کتاب: ?حدود ساعت سه بعدازظهر، در ماه اکتبر، سال ????، مردی با حدود شصت سال سن، که بسیار مسن تر از سنش به نظر می‌رسید، مانند جانوری که در پی شکار زمین را بو می‌کشد، با سری فروافکنده، طول بولوار دز ایتالین را میپیمود، لب‌هایش حالت مکارانه‌ای داشتند، مانند یک تاجر که هم اکنون از نتیجه‌ یک کار عالی فارغ شده، یا مانند پسری از خود راضی، در حالی که از اتاق پذیرایی خانمی بیرون می‌آید. فقط در پاریس است که می‌توان بزرگترین تجلی حالت‌های نمایان از رضایت شخصی را در وجود مردی دید. با دیدن این مرد، آنان که تمام روز روی صندلی‌ها نشسته‌اند و حس خوشایندی از تجزیه و تحلیل عابرین دارند اما برای به جنبش درآوردن چهره همین پاریسی، بر روی همه صحنه‌های ممکن دل‌زده و بی‌اعتنا باقی می‌مانند، لازم است کنجکاوی و چیزی عجیب و چُست و چالاک پدید آورد، پاریسی ها، که بر همه صحنه‌های ممکن دل‌زده و بی‌تفاوت باقی می‌مانند، چیزی عجیب لازم دارند که آن کنجکاوی سریع و شگفت را در آنها پدید آورد و...