جنگجوی پیناژه

کتاب جنگجوی پیناژه : چکیده: ژوزه مائوروده واسکونسلوس در کتاب «درخت پرتقال زیبای من» انگار می‌گوید که بخشی از راه رستگاری آدمی از «رنج» می‌گذرد. من نزدیک به سه دهه با رنج‌های ژوزه «هم‌ذات» پنداری کرده‌ام، سال‌های بسیاری گریسته و سال‌های بسیار خندیده‌ام. «درخت‌زیبای من» برایم حکم وصیت‌نامه‌ای را دارد که از آن من است اما از زبان دیگری نقل شده است. آری سال‌های بسیاری با رنج‌های «زه زه» خفته‌ام و بیدار شده‌ام، گریسته‌ام و خندیده‌ام، «ژوزه» رنج‌نامه‌روح‌سرگردان بشری است، رنجنامه‌روح‌گران‌باری که برای رهایی از ستم جهان باید رنج را «تجربه» کند تا «رها» شود. رهایی‌ای که «درونی» است و نه «بیرونی».