روزهای سر گذشت در سکوت

توضیحات کتاب روزهای سر گذشت در سکوت - بخشی از متن:
همان روزی که نامه رسید، من دوباره از جنب کلیسا گذشتم و کنار دیوار ایستادم، شاید چون همان چند جمله ی اندک نامه مرا متأثر کرده بود. آن چه که توصیف کرده بود، همراه با تمام چیزهایی که نگفته بود. احتیاج داشتم با آن حس و حال جایی بروم که حتی برایم قابل درک هم نبود.
از این رو، همان جا ماندم و به مزار و گیاهان باغ، که به خوبی ریشه دوانده بودند، نگاه کردم. به نظر می رسید که آن ها در بستر تازه شان شکوفاتر شده اند. قبل از این که راه خانه را در پیش بگیرم، مدتی همان جا ایستادم، ولی کسی که در ذهن و ضمیرم دیدم آن پسر بچه نبود، همان پسر غم های که به احتمال زیاد پنج شش سال داشت. او پسر شش ماهه ی خودم بود، در همان دفتر و بعداز ظهر همان روزی که دادم او را ببرند.
نمی دانم وقتی که درباره اش فکر می کنم، چه احساسی دارم. من چهره اش را درست پیش از این که او را بغل کنند و ببرند می بینم. همان وقتی که تشویقم کردند با او خداحافظی و بغلش کنم، لااقل من که این طوری یادم است. او نگاهم کرد، در آن اتاق فقط مرا می شناخت. کلاه سفید و آبی کوچولویی به سر داشت که اول برش داشتند و بعد دوباره سرش گذاشتند. به من نگاه کرد، حالتی که الان از او به خاطر می آورم پخته تر است و گویی سنش هم بیشتر به همراه با تصوری درباره ی آن چه انتظارش را می کشید و...
( فروشگاه اینترنتی آثار بوک )
چکیده کتاب روزهای سر گذشت در سکوت : این داستان فاش می‌کند که پیامدهای ویران‌گر اشتباه گرفتن سکوت به جای صلح و آرامش و هم‌چنین پناه بردن به احساس شرمساری در موقعیت‌های گریزناپذیر چیست.