آنتونیو نگری-مدرنیته و انبوه خلق

کتاب آنتونیو نگری-مدرنیته و انبوه خلق - « آنتونیو نگری » فیلسوف و نظریه‏پرداز سیاسی ایتالیایی، از دهۀ ۱۹۶۰ به سبب ایده‏ها و فعالیت‏هایش به‏تناوب مورد ستایش و ناسزا قرار گرفته است. برخی وی را در درجۀ نخست مبارزی می‏دانند که سویۀ شورشی سیاست مارکسیستی را علیه سازشکاری‏های انتخاباتی احزاب چپ رسمی موجود در ایتالیا جانی تازه بخشید _ یک تهییج‏گر که توجیه و دفاعی را برای خشونت انقلابی فراهم کرد و، به قول مخالفانش، دلیل منطقی ‏سربسته‏ای را برای تروریسم. شماری دیگر مهم‌ترین آثار او را تحلیل فلسفی قدرت و سوبژکتیویته در مدرنیته و پست‏مدرنیته قلمداد می‏کنند، تحلیلی که پروبلماتیک پساساختارگرایانه‏ای را بسط می‏دهد که « میشل فوکو، ژیل دلوز و فلیکس‌گتاری » پیش کشیده‏اند. وانگهی، نگری نیز همانند اسلاف جنجالی خویش گاه به محروم کردن سوژه‏ها از عاملیتی متهم می‏شود که برای تحقق‏بخشی به دگرگونی‏هایی که از آن ها پشتیبانی می‏کند، ضروری است. اگرچه هر دو چشم‏انداز مزبور حاوی حقایقی چند هستند، وقتی به مرتبۀ پیش‏فرض‏های ایدئولوژیک انتزاعی تنزل می‏یابند، در نهایت به چشم‏اندازهایی مانعه‌الجمع بدل می‏شوند. اما پارادوکسی که کنار هم قرار دادن آن ها باعث می‌شود آموزنده است و...