کیمیاگر

کتاب کیمیاگر - پس از سفرش به مصر بود که « کوئیلو » رمان کیمیاگر خود را نوشت. او کیمیاگری  را روح جهان یا همان ناخودآگاه جمعی یونگ، که در آن شخص به تمام هستی پیوند می خورد، می پندارد و او در مصاحبه ای گفته که خود را شخصیت شبان این رمان می داند، و در جایی دیگر گفته: ( در واقع من تمام شخصیت های کتاب هایم هستم، جز شخصیت کیمیاگر ). او کتاب های خود را نه یک اثر داستانی، بلکه روایت هایی ادبی می داندکه بر اساس تجارب شخصی اش بنا نهاده شده اند و سرشتشان همانند زندگی نامه های خود نوشت است. کیمیاگر یک رمان تمثیلی ست. داستانی درباره واقعیت بخشیدن به رویای شخصی، درباره عشق و فهم این مسئله که عشق حقیقی شخص را از واقعیت بخشیدن به رویاها و تمناهای قلبش باز نمی دارد و...