رئیس در دادگاه نهج البلاغه

کتاب رئیس در دادگاه نهج البلاغه - از میان یاران زمامدار، باید برگزیده ترین، کسی باشد که در بیان تلخ حقیقت گویا تر  و بی پرده تر است... زمامدار باید دیگران را عادت دهد که مدح او نکنند، چرا که زیاده روی در مدح، خودپسندی می آورد... زمامدار باید چنان فروتن باشد که سپاهیان و یاران پاسدار  و محافظ خود را، از مردم دور سازد؛ تا هرکس هر حرفی دارد، بدون هیچ ترسی، بیان کند و او، دشنام و درشتی و بدزبانی مردم را در برابر  خود، بپذیرد و با تنگ خلقی و سرکشی با ایشان برخورد نکند. بی شک زمامدار هم بشری است که تا مردم سخن نگویند، نمی داند آن ها چه چیزهایی را از وی می پوشانند. پس زمامدار ناگزیر یکی از این دو کس خواهد بود: یا کسی که درباره ادای حق، کردار درست دارد که در این صورت از رویارویی با مردم نباید هراس داشته باشد و یا آن که از ادای حق جلوگیری می کند، که در این صورت، از آن روی که مردم از او نا امید شده اند، از بازخواست او خود داری می کنند و کم کم از دورش پراکنده می شوند و...