این صدف انگار مروارید ندارد!

کتاب این صدف انگار مروارید ندارد! - موعد عروسی که رسید، همه بچه های مقر و بچه های سپاه را دعوت کردم و به آن ها گفتم حتما بیایند و خودم راهی تهران شدم. بعد همراه نامزدم راه افتادیم و کورس به کورس یا با پای پیاده، کارت ها را بین اقوام و دوستان پخش کردیم. بچه های مسجد بنی هاشمی، به خصوص خانواده شهدا را هم دعوت اکید کردیم. اماوقتی رفتیم دم خانه « حبیب بره » که پایین تر از مسجد مقداد بود و بعد از انقلاب کمتر از او خبر داشتم، با تعجب شنیدم در دشت عباس شهید شده! حسابی شوکه شده بودم و اصلا باورم نمی شد. هر چند حالم گرفته شد، اما دوباره حس غریب بعد از شهادت « ممد » به سراغم آمد. یعنی باز هم ته دلم، اگر نگویم خوشحال، اما راضی بودم و...