شهسوار برباره باد

کتاب شهسوار برباره باد - بخشی از کتاب: چنین گوید خداوند این اخبار که چون موکب «سلطانی» بدین قلعه رسید، آسوده نیاسوده، از پس ده روز، گروهی از قراولان خبر آوردند که فوجی سپاه از جانب مشرق رو به قلعه می آید. سلطان به دیده بانان دستور داد تا به حزمی تمام بر چکادهای قلعه بنشینند و به دربانان فرمود که  بی فرمان او در بر کسی نگشایند. قلعه اما، در برهوت پرت افتاده بود برکران شکارگاه سلطانی و از اردوی لشگریان فاصله ای بس بعید داشت. از این قلعه تا شکارگاه دو فرسنگ راه بود و سلطان را عادت بود که هرسال به شکارگاهی در اطراف و اکناف ملک برود. در این سفر، سلطان لشگریان را به اردو فرستاد و با جمعی اندک از قراولان و شماری از خواتین و فرزندان و نوادگان رو به قلعه نهاد؛ چرا که ایمن بود از قلعه و از دیگر سو، بر جانب شمالی آن امیر «شهرو»، برادر «فرخنده خاتون»، سی و هفتمین زوجه سلطان «کوتوال» بود و...