کتاب نگاه آدینه - بخشی از کتاب: «بورخس»، در مقاله مشهوری، تصوری را به باد انتقاد می گیرد که با فرض ریشه داشتن در سنت عامیانه و شعر (گاچوها) قائل به ادبیاتی خاص آرژانتین است. به زعم وی، گرایش آرژانتین به صبغه اقلیم، صرفا گرایشی اروپایی است. ادبیات آرژانتینی به جز ادبیات جهانی، هیچ سنت دیگری ندارد و آن جا که رگ و ریشه آن را، مثلا در(دن سگوندو سومبرا)، زبان عامیانه روستانشینان آرژانتین می پندارند، درست برعکس، استعاره ای ماخوذ از حلقه های ادبی (مونمارتر) به چشم می خورد. در این مقاله خاص، ارجاع به حلقه های ادبی پاریس طنین توهین آمیزی ندارد. فارغ از ادعای نویسندگان آرژانتینی مبنی بر ایجاد ادبیاتی ملی، شعر معاصر فرانسه در کنار نام های تحسین برانگیز «مارک تواین» و «رادیارد کیپلینگ» ادبیاتی جهانی را در برمی گیرد و...
0 نظر