منطق الطير و الهي نامه

كتاب منطق الطير و الهي نامه - منطِقُ‌الطَّيِّر يا مقامات‌الطيور منظومه‌اي است از «عطار نيشابوري» که به زبان فارسي و در قالب مثنوي در بحر رمل مسدس مقصور (محذوف) سروده شده‌است. کار سرودن اين مثنوي در قرن ششم هجري قمري (???? ميلادي) پايان يافته‌است. ابيات اين مثنوي را معمولاً بين ???? تا ???? بيت دانسته‌اند، از مثنوي‌هاي تمثيلي عرفان اسلامي به‌شمار مي‌آيد و الهي نامه از شاهکارهاي ادب پارسي به‌شمار مي‌رود که بر وزن مثنوي «خسرو و شيرين» نظامي گنجوي سروده شده‌است. عطار، در اين اثر به بازگويي مقاصد اهل تصوف مي‌پردازد و همچون صوفيان به جاي برهان (استدلال منطقي)، از تمثيل بهره مي‌گيرد.دو مثنوي عارفانه «الهي‌نامه» و «منطق الطير را براي راهنمايي سالکانِ طريقت معرفت سرود و در سده ششم هجري آنها را با شگردي سمبوليک، طرح‌ريزي کرد و به حکايات و تمثيلات آراست تا بتواند راهروان مکتب عرفان را به آساني ياري و هدايت کند و...