شماره صفر

کتاب شماره صفر - بخشی از کتاب: خجالت می کشیدم اقرار کنم که اصلا نگاهش نکرده ام. گفتم همیشه فاصله ام را با زن ها حفظ می کنم. بازویم را تکان داد: خیلی ادای جنتلمن ها را در نیاور، کولونا. دیدم زیر چشمی نگاهش می کردی. غلط نکنم می شنگد. حقیقت اش را بخواهی همه شان می شنگند، فقط باید بلد باشی کدام طرف ببری شان. برای سلیقه من یک کم زیادی ترکه ای است، سینه تخت، ولی روی هم رفته بدک نیست. به خیابان تورینو رسیدیم و مستقیم پیچیدیم طرف یک کلیسا، توی کوچه ای که چراغ درست و حسابی نداشت. خیلی از درها خدا می داند از کی بسته بود و هیچ مغازه ای وجود نداشت و آن جا انگار از مدت ها پیش متروک شده بود. بوی ناخوشایندی در فضا معلق مانده بود، ولی این حتما نتیجه نوعی هم حسی ناشی از پوسته پوسته شدن دیوارهای پوشیده از گرافیتی های در حال رنگ باختن بود. آن بالا در ارتفاع زیاد از لوله ای دود بیرون می زد و...