شمعدانی عشقه ای

کتاب شمعدانی عشقه ای - در شهری بزرگ، توی کوچه ای عریض و دلگشا، در طبقه سوم آپارتمانی سرتاسر آبی رنگ، دختربچه ای زندگی می کرد. قد اون نه کوتاه بود و نه بلند. موهاش توی فصل تابستون، طلایی رنگ و توی پاییز، خرمایی مایل به طلایی بود. شاید یه کم لاغر بود اما بنیه ضعیفی نداشت. صورت گرد و چشم های عسلی مایل به سبز داشت. عاشق کتاب خوندن، موسیقی گوش دادن، فیلم دیدن، نقاشی کردن، توپ بازی، طناب بازی و پختن بیسکویت شکلاتی بود؛ اما یه موضوع مهمی بود که به هیچ عنوان دوست نداشت؛ اونم اسم خودش بود. از اسم خودش، خوشش نمی اومد. حتی توی دلش، از اسمش خجالت می کشید. چقدر اسم توی این دنیا وجود داشت؛ یکی از یکی بهتر و راحت تر. اسمش، به طور دقیق و کامل این بود: «ساقیز ساردونیا!» و...