به وقت شکنجه وباروت

کتاب به وقت شکنجه وباروت - شانه هایش را مثل آدم های بازنده پایین آورده و صورتش را پشت موهایش پنهان کرده بود. با این حال، مثل هفت تیرکش های غرب وحشی، چشمانی پرشر و مصمم داشت. مادرش می گفت چشمان دخترک به پدرش رفته است. تا این که "پالی" یازده ساله بعد از شش سال با پدرش چشم تو چشم شد. بی هیچ تردیدی میشناختش ؛ یک جفت چشم جسور و گستاخ ، نوعی آبی رنگ پریده همچون چشمان خودش. بعدها فهمید چشم های آدمی نه تنها آن چه را می بینند، آن چه را قبلا دیده اند هم نمایان می کنند. وقتی پدر را دید، به حقیقت دیگری هم پی برد؛ او حتما فرار کرده بود. پدرش آدم بدی بود؛ سارق بود و در آن لحظه باید در زندان می بود و...