شش درس نخستين بازيگري صحنه

كتاب شش درس نخستين بازيگري صحنه - بازيگري، زندگي روح انسان است كه با هنر متولد مي شود. در تئاتر خلاق، وسيله تمركز بازيگر، روح انساني است. بنابراين در نخستين مرحله، يعني جستجو، وسيله تمركز بازيگر، روح خود او و تمام كساني است كه پيرامون او هستند. در مرحله دوم، يعني سازندگي، وسيله تمركز، فقط روح خود اوست. يعني براي بازي بايد روي چيزي تمركز كرد كه ناديدني است، روي چيزي كه تنها با نفوذ به عمق وجود خود مي توانيد دريابيد و پي ببريد كه در اوج حس و خشونت بارترين كشمكش، چه وضعي در زندگي پديدار مي شود. به عبارت ديگر، احتياج به تمركز عميق روي حسهايي داري كه وجود خارجي ندارند و بايد آن ها را ابداع يا فقط تصور كرد و...