بهتراست بایک نفر حرف بزنی

کتاب بهتراست بایک نفر حرف بزنی - این مسأله انتخاب های پیش روی مرا به شدت محدود می کند. من با درمانگرهای بسیاری در شهر دوست هستم. بیماران را به آن ها ارجاع می دهم، با آن ها در همایش شرکت می کنم یا این که حال و احوال می کنم. به علاوه دوستان درمان گر من مثل «جن» بسیاری از درمانگرانی که من می شناسم را می شناسند. حتی اگر جن مرا به یکی از هم دوره ای هایش ارجاع دهد که من او را نمی شناسم، باز هم این که درمانگر من با دوستم آشنایی و روابط صمیمی دارد معذب می شوم، انگار درمانگر من زیادی به من نزدیک است.اگر از یکی از همکارانم بخواهم درمانگری را به من معرفی کند چطور؟ خوب مسأله اینجاست: من نمی خواهم همکارانم بفهمند نیاز مبرم به روانکاوی دارم. آیا این باعث نخواهد شد آن ها آگاهانه یا ناآگاهانه در این که بیماران را به من ارجاع دهند تردید کنند؟ پس با وجود این که دورتا دور من را درمانگران فرا گرفته اند، شرایطم این است: آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم و...