آمیخته به بوی ادویه ها

کتاب آمیخته به بوی ادویه ها : بخشی از کتاب: به آقایی که روبرویم و آن سوی خیابان ایستاده، نگاه می کنم که برای سبز شدن چراغ پا به پا می کند. کیف چرمی توی دستش به نظر نو می رسد. اگر سرم را ببرم جلو، شاید بوی تند آن مزاجم را به هم بریزد. مرد عجله دارد و مدام به چراغ نگاه می کند اما من عجله ندارم. پاهایم سلانه ترین جفت پاهای این چهارراه هستند و می دانم همیشه به خانه ام می رسم. آخرین دفعه برایت نوشتم: "تو را دوست دارم، خیلی زیاد. اما دلم برای ایران تنگ می شود". حالا خیلی وقت است که برگشته ام ایران، جایی که همه فارسی حرف می زنند. طوری می گویم که انگار عجیب است. شاید چون توی مغزم کلمات فارسی و عربی تکان می خورند و باهم برخورد می کنند. شبیه هزاران لیوان که همه باهم به زمین بیفتند و بشکنند. حالا خیلی وقت است که برگشته ام تهران و اینجا همه فارسی حرف می زنند اما عادت جدیدی پیدا کرده ام. هروقت دلتنگی به سراغم می آید می روم جنوب، می روم اهواز.