بوسه

کتاب بوسه : بخشی از کتاب: ساعت هشت شب بیستم ماه مه، تمامی افسرهای شش هنگ قرارگاه توپخانه، در راه بازگشت به مقر فرماندهی، در روستای مستچکی ماندند. در آن هیاهو-چند تن از افسرها با تفنگ‌هایشان ور می‌رفتند و برخی دیگر هم در میدان اصلی کنار حفاظ کلیسا دور هم جمع شده بودند تا دستور محل اتراق را دریافت کنند- که شخصی با لباس غیرنظامی سوار بر اسبی عجیب از پشت کلیسا آمد: اسب کوچک قهوه‌ای- خاکستری بود که دمی کوتاه و گردنی خوش‌ترکیب داشت و به‌جای اینک مستقیم برود، یک‌وری راه می‌رفت و با پاهایش حرکاتی مثل رقص انجام می‌داد، انگار که نازیانه به پاهایش می‌خورد. وقتی سوار به افسران رسید، کلاه از سر برداشت و گفت: (ارباب ما، عالی‌جناب، ژنرال فن رابک شما را به چای دعوت کرده و می‌خواهند که اینک بیایید...)