دختر پنهانم

کتاب دختر پنهانم : بخشی از کتاب: بعد از حدود یک ساعت رانندگی احساس کردم حالم خوب نیست. پهلویم دوباره تیر کشید، ولی تصمیم گرفتم به آن اهمیت ندهم. فقط زمانی نگران شدم که فهمیدم نیروی کافی برای نگه‌داشتن فرمان ندارم. سرم را در طی چند دقیقه سنگین شد، نور چراغ‌ها مدام به نظرم بی‌رنگ‌تر رسید، خیلی زود حتی فراموش کردم که دارم رانندگی می‌کنم. احساس می‌کردم وسط روز است و در دریا هستم. ساحل‌خالی و دریا آرام بود ولی بر روی یک دیرک در چند متری خط ساحلی، پرچم سرخی تکان می‌خورد. در بچگی مادرم بسیار من را ترسانده بود، می‌گفت: (لدا، هر وقت پرچم قرمز را دیدی نباید آب‌تنی کنی، چون دریا خیلی ناآرامه و ممکنه غرق بشی.) آن ترس تمام سال‌ها ادامه داشت و حتی حالا اگر دریا چون ورقی شفاف به‌سمت افق کشیده شده باشد، باز هم جرات نمی‌کنم در آن بروم و...