سیاست ورزی در ایران عصر صفوی

کتاب سیاست ورزی در ایران عصر صفوی : مرکزیت تشیع دوازده‌امامی در طرح توسع? شاهنشاهی صفوی قابل انکار نیست، اما انبوهی از عوامل مهم دینی و قومی و سیاسی نیز در سد? شانزدهم ایفای نقش می‌کردند. اصلاً پیش‌فرض کتاب حاضر همین است که مدعیات ایدئولوژیکی صفویه در قرن شانزدهم بازتاب همین تنوع بی‌سابقه بود و این‌که همین نرمش‌پذیری آن‌ها امکان گذارشان از قالب نهضت عرفانی محلی به سطح یک شاهنشاهی سیاسی و ظهورشان به‌عنوان دولت اسلامی پیشامدرنِ بالنده را فراهم آورد. در این میان شناخت از نقش دبیرخان? صفوی و دیوان انشا یا دارالانشا به فهم ما از خودشناسی جمعی نخبگان در ایران سد? شانزدهم یاری خواهد داد، چراکه اسناد مکاتبات دیپلماتیک دربار صفوی شاخص مهمی در مورد این مقول? تغییر مشروعیت‌ها در سد? شانزدهم است، آن‌هم وقتی چنین قالب گفتمانی (عرفانی، منجی‌گرایانه، روحانی‌سالارانه، شاهانه، شاهنشاهی) در زمان نسبتاً کوتاهی یکی پس از دیگری اتخاذ و تعویض می‌شوند. اما همواره یک اصل مرکزیت داشت: شاهان صفوی باید به نیابت از امامان شیعه نیز حکومت می‌کردند و خود را متولی مذهب شیعه و نمایند? تام‌الاختیار اهل بیت می‌نمایاندند و...