کتاب داستانهای محبوب من (7) : به کاربردن بیش از حد استعاره و نماد در آثار دهه چهل، به خاطر شرایط سخت و محدودکننده بیرونی یعنی اختناق و سانسور است. نباید فراموش کنیم که نمادگرایی را تبار مدرنیسم دانستهاند. وصف طبیعت بویژه توصیف وضعیت هوا در بسیاری از داستانهای این دوره، استعارهای است از وضعیت جامعه، هوای طوفانی و نامساعد در داستان، اشاره به جامعهای دارد که در آن آشوب و نابسامانی و شرایط سخت برقرار است. یکی از استعارههای بسیار معروف داستاننویسی دهه چهل، شب است. پلشتی و تاریکی ابدی در داستانهای این دوره صادق چوب آشکار است. و نیز در داستانهایی که از نام شب برخوردارند: یک شب بارانی، ستارههای شب تیره، شب به تدریج، آزار شب سرخ و...
0 نظر