ناخوش احوال

کتاب ناخوش احوال : این رمان پرمایه‌ی کوتاه و موجز، هم‌زمان هم موجب می‌شود از آن فاصله بگیریم و هم به سوی‌مان می‌تازد. درون‌مایه‌های قوی و نگارش پرقدرت این اثر نه رهای‌تان می‌کند و نه از آن مأیوس می‌شوید. (سوزان هیل، نویسنده زن سیاهپوش) بخشی از کتاب: «نتیجه آزمایش‌ها آمده؟» به محض خارج شدن این کلمه‌ها از دهانش، از گفتن‌شان پشیمان می‌شود. آندرس میراندا دلش می‌خواهد سوالش را میان زمین و هوا بقاپد و آن را روانه همان جایی کند که از آن بیرون آمده است، و بار دیگر آن را در پس سکوت پنهان نگه دارد. ولی نمی‌تواند، کار از کار گذشته است. هم‌اینک آندرس با قیافه رئیس بخش رادیولوژی مواجه است، که زورکی با حس همدلی لبخندی تحویلش داده و یک پاکت بزرگ قهوه‌ای دستش می‌هد؛ لب‌هایش در هم پیچ ‌و تاب خورده‌اند و چشم‌های تیره رنگش مثل دو لکه‌اند.