در روزهای آخر اسفند...-داستان هایی برای نوروز

کتاب در روزهای آخر اسفند...-داستان هایی برای نوروز : صبح که هم آفتاب بود و هم باران می‌بارید و هم نسیم خوش نوروزی می‌وزید یاد این بیت سعدی افتادم «چگونه پیر جوانی و جاهلی نکند؟ در این قضیه که گردد جهان پیر، جوان» حقیقتاً قضیه‌ی بهار قضیه‌ی عجیب و غریبی است: عالم در حال نوشدن و سرسبز شدن و شاداب شدن است و هر کس که ذوقی و حالی و احوالی داشته باشد ناگزیر از همراهی و همدلی با آن است. اصلاً مگر می‌شود همراه و همدل بهار نشد؟ وقتی چوب خشک شکوفه می‌کند و خاک مرده احیا می‌شود، وقتی حتی جماد تغییر حالت می‌دهد و جان می‌گیرد، مگر دور از جان - ذوق در تو نیست، کج طبع جانوری. وقتی سگ و گرگ و شیر و اشتر و سمور در موسم ربیع عاشقی می‌کنند و جور معشوق می‌کشند و از شدت سرخوشی آواز کوک و ناکوک سر می‌دهند، حیف نیست که آدمیزاد، همچنان گره بر پیشانی بیندازد و عین زقوم تلخ سخن بگوید و با عالم و آدم دعوا داشته باشد؟ و...