پارسی گویی در تصوف

کتاب پارسی گویی در تصوف : مقالاتی که در این کتاب درج شده است همه به نحوی با زبان‌پارسی و پیوند آن با تصوف و مذاهب عرفانی دیگر ارتباط دارند. پور‌جوادی در این‌?ECE تاکید کرده است که ?EC? ‌عربی در جهان اسلام تا اواسط سد? ?ق/??م تنها ?EC? برای نوشتن مطالب دینی شناخته شده بود و علمای ایرانی، همانند علمای عرب‌زبان، آثار خود را به عربی می‌نوشتند. البته، گاهی بعضی از ?????I?C? از عبارات یا جملات فارسی نیز در نوشته‌های خود استفاده می‌کردند، مانند حکیم ابوعبدالله محمد تِرمِذی، یکی از ?????I?C? قرن ?ق در خراسان که شمار قابل ملاحظه‌ای از کلمات فارسی در آثار او دیده می‌شود. کتاب پارسی گویی در تصوف در ?? فصل تالیف شده که عناوین فصول آن بدین ترتیب است: · پارسی‌گویی حبیب عجمی و بایزید بسطام · سهل تستری، علی بن سهل اصفهانی، حاتم اصم · حکیم ترمذی · مل به مجلس مهتران سخن نگوییم پارسی‌گویی عبدالله مبارک · تعریف‌های جوانمردی به پارسی · ابتدای تصوف در اصفهان و پیوند آن با زبان پارسی · پارسی‌گویی صوفیان واقعی · جان و جهان · کلابادی یا گل آبادی؟ · ابوالحسن سنکبائی و پارسی‌گویی او تفسیر حلاج از شطح بایزید بسطامی و...