رمان های کلاسیک-کار کارستان کیتی

کتاب رمان های کلاسیک-کار کارستان کیتی : بخشی از کتاب: ?یک روز، همین چند وقت پیش در چمنزار نزدیک نهر کوچکی نشسته بودم. روز گرمی بود و آسمان آبی آبی، ابرهای سفید همچون قوهای بزرگ به این طرف و آن طرف شناور بودند. درست روبه‌رویم یک دسته نی بوریای سرسبز با خوشه‌های تیره‌رنگ مخملی بود که در میان آن‌ها، تک گلی بلند به رنگ سرخ تیره روی نهر خم شده بود، گویا می‌خواست صورت زیبایش را در آب ببیند، ولی به نظر نمی‌آمد گل خودپسندی باشد. این منظره به قدری زیبا بود که ساعت‌ها نشستم و از آن لذت بردم. ناگهان دو تا صدای آرام و لطیف به گوشم رسید انگار دو نفر در نزدیکی‌ام حرف می‌زدند، شاید هم به آوازخواندن، دقیقاً نمی‌توانم بگویم کدام یک. یکی صدایی خیلی زیر و تیز و آن یکی، کمی بم‌تر داشت و به نظر خیلی قاطع و یک کلام می‌آمد. ظاهرا سر موضوعی بگومگو داشتند چون مدام یک چیز را تکرار می‌کردند. همه‌اش می گفتند: «کار کیتی بود، کار کیتی نبود، کار اون بود، کار اون نبود، کار اون بود، کار اون نبود، بود، نبود.» به نظرم دست‌کم صد باری این‌ها را تکرار کردند و...