پرستوهای بی سرزمین

کتاب پرستوهای بی سرزمین : بخشی از کتاب: ?اُسرای دوست داشتی من؛ نوه عزیز و یکی یه دونه من: برای اولین بار آزرده خاطر از من رفتی، با واکنشی که شب من از خودم نشان دادم باعث حیرت فراوان تو شد؛ هنگامی که تو در هواپیما به سمت ازمیر برای بازگشتن به دانشگاه در پرواز بودی من بسیار فکر کردم. نباید این موضوع ناراحت کننده را دقیقا موقعی که تو عازم سفر بودی مطرح می‌کردم. چیزهایی که باید در مورد آنان حرف بزنیم در این نامه الکترونیکی که با عجله نوشته می‌شود جای نخواهد گرفت. زمانی که دوباره همدیگر را ملاقات کردیم مفصل در این خصوص گفتگو خواهیم کرد. اسرای من، باور کن، زمانی که به تو اصرار می‌کنم تا به انگلیس بروی این کار را فقط و فقط به خاطر راحتی و آسودگی تو می‌کنم. فکر می‌کنی دوست ندارم در سال‌های آخر عمرم نزدیک من و در کنارم باشی؟ به خصوص این که می‌دانم تو وطن خود را بی نهایت دوست داشته و عاشق استانبول هستی، ولی متاسفانه در تقدیر ما همواره تغییر مکان دادن وجود دارد. پدر و مادر عزیزم عاشق محل زندگی و وطن خودشان بودند. روزی آمد حتی نتوانستند فنجان‌های قهوه‌ای که صبح خورده بودند را بشورند، خانه‌شان را پشت سر گذاشته و مجبور به رفتن شدند. پدر و مادرم زمانی که زندگی جدیدشان را در کشور دیگر آغاز کردند تمام خاطرات تلخ را در اعماق ذهنشان مدفون کرده بودند. می‌خواستند قلب تمیز کودکانشان را بدون کوچکترین کین و نفرتی تربیت کنند و...