عباس کیا رستمی

کتاب عباس کیا رستمی : هیچ کس را نمی‌شود در یک کلمه خلاصه کرد. فرقی نمی‌کند هنرمندی جامع الاطراف باشد، کارمندی تک‌ساحتی یا کودکی پرشروشور، اما این قانون هم مثل هر قاعده‌ی دیگری در این دنیای آشفته استثنا دارد؛ به خصوص وقتی با آدمی طرف باشیم که خودش را به مصداق تمام و کمال یک مفهوم تبدیل کرده باشد و ویژگی‌هایش در ذهن‌مان معطوف بشود به یک ترکیب خاص، در مورد عباس‌کیارستمی این ترکیب چیزی نیست جز «اصالت»؛ یک جور یگانگی در اندیشه و منش هنری و فردی که توانست از او شمایلی منحصربه‌فرد بسازد. کیارستمی به پشتوانه‌ی همین اصالت در گذر ایام و با وجود تجربه‌ی دوره‌های متفاوت سیاسی و اجتماعی همیشه به اصول خودش پایبند ماند و آرام آرام به آنها قوام و کمال بخشید. از کنار نقدهای تندو تیز گذشت، مرعوب تحسین‌ها نشد و بی‌توجه به جو زمانه کار خودش را کرد. شاید به همین دلیل همیشه می‌توانست با ایده‌های غیرمنتظره مخاطبش را شگفت‌زده کند و فیلم‌هایی بسازد که حتا اگر محبوب نمی شدند، بحث‌برانگیز از کار در می‌آمدند. و شاید با کمک همین اصالت می‌توانست بی توجه به واکنشهای منفی احتمالی سراغ تصمیم‌هایی رادیکال برود و جسارت را به بخش جدایی ناپذیر کارنامه‌اش تبدیل کند؛ چه آن زمان که پشت دوربین قرار می‌گرفت و در قالب فیلمساز فرو می‌رفت، چه وقتی که با شعرهای خود و دیگران دم خور می‌شد، چه هنگامی که از دریچه‌ی دوربین عکاسی‌اش بخش‌هایی دلخواه از جهان را به نمایش می‌گذاشت و چه حتا وقتی در قالب مصاحبه شونده با آن صدای دلنشین و از پشت عینک تیره‌اش تعاریف غیرمنتظره‌ای از سینما، عشق، زندگی و هنر می‌داد و...