کتاب ین نامه مصدرهای زبان فارسی :"... ما بجای تمام یا بیشتر فعلهای بسیط و صرف شدنی فارسی فعلهای ترکیبی زشت و ناهنجار و دست و پاگیر بکار میبریم که نه تنها صرف آنها دشوار است، بلکه مشتق سازی از آنها و ساختن انواع ترکیبهای لازم از آنها ناشدنی است. نتیجه اینگونه رفتار با زبان این بوده است که ما فعلهای بسیط و زیبا و اشتقاق پنیر فارسی را فراموش کردهایم (مانند شکیبیدن و شگفتیدن و پناهیدن، و دهها مانند آنها) یا به حوزه زبان ادبی و شاعرانه تبعید کردهایم (مانند گسیختن و رهیدن و شتافتن، و دهها مانند آنها و بجای آنها «ممنقطع کردن» و «استخلاص حاصل نمودن» و «تعجیل نمودن» را بکار بردهایم!) و یا به قیاس همین فعلهای ترکیبی فعلهای ساده فارسی را به صورت ترکیبی بکار بردهایم و به جای کوشیدن» گفتهایم «کوشش بعمل آوردن» و حتا گاهی این کار را هم نکردهایم و به جای «ربودن» گفتهایم «سرقت بعمل آوردن»! آسیبشناسی زبان فارسی به همین جا پایان نمییابد..." و...
0 نظر