مردی به نام اووه

کتاب مردی به نام اووه : بخشی از کتاب: اووه یک مرد پنجاه و نه ساله است و یک اتومبیل ساب دارد، از آن دسته از مردم است که وقتی از قیافه‌ی کسی خوشش نیاید، انگشتش را مثل چراغ قوه‌ی پلیس به سمت او می‌گیرد و به او اشاره می‌کند. جلوی ویترین مغازه‌ای که لوازم یدکی ماشین ژاپنی دارد می‌ایستد، مدتی به فروشنده خیره می‌شود و بعد جعبه‌ی سفیدی را جلوی او تکان می‌دهد. سوال می‌کند: «این همان است که به آن «آیپد» می‌گویند، درسته؟ فروشنده که مردی لاغراندام با قیافه‌ای خجالتی است سعی می‌کند خودش را کنترل کند که جعبه را از دست اووه قاپ نزند: _ بله دقیقا... آیپده... اما می‌شه این قدر تکونش ندید؟ اووه نگاه شک‌داری به جعبه‌ی می‌کند؛ انگار جعبه مشکوک است، جعبه‌ای که لباس ورزشی می‌پوشد و سوار اسکوتر می‌شود و اووه را دوست صدا می‌زند و به او پیشنهاد فروش ساعت می‌کند. _ پس که این‌طور... یه جور کامپیوتره، آره؟ فروشنده سرش را به نشانه‌ی تایید تکان می‌دهد، لحظه‌ای تردید می‌کند و یک بار دیگر سرش را به نشانه‌ی نفی تکان می‌دهد: _‌ بله... شاید، منظورم اینه یه آیپده، ولی بعضیا بهش تبلت یا بعضیا کامپیوتر بدون کیس هم می‌گن. هر کس یه اسمی روش می‌ذاره. اووه به چشم احمق به فروشنده نگاه می‌کند و دوباره جعبه را حرکت می‌دهد: _ یعنی وسیله‌ی خوبیه؟ فروشنده با تردید سر تکان می‌دهد و سوال می‌کند: «بله، منظورتون چیه؟ و...