قدیسه ی ابدی

کتاب قدیسه ی ابدی : از متلک های مامان که با لحن شیرینی ادا می کرد، لحظه ای خنده ام گرفت. حق با او بود؛ بندة خدا از صبح به عنوان مهمان به خانة من آمده بود. گفته بودم که یکی دو ساعتی باید به دانشگاه بروم و زود برمی گردم، اما حالا دیر که کرده بودم، هیچ... به قول خودش تحویلش هم نگرفته بودم و حالا هم با این حالت عصبی با او رو به رو شده بودم. البته بماند که وقتی صبح، بعد از چند روز دوری که برای دیدن دوستش به شهرستان رفته بود، پشت در دیدمش، به قدری دلتنگش بودم که مثل بچه ها به آغوشش پریدم و صورتش را غرق بوسه کردم. خیلی هم ناراحت شده بودم، از اینکه همان لحظه باید راهی دانشگاه می شدم و...