به امید دیدار در آن دنیا

کتاب به امید دیدار در آن دنیا : بخشی از کتاب: آن‌هایی که گمان می‌کردند جنگ به زودی به پایان می‌رسد مدت‌ها بود همگی مرده بودند، و درست به سبب جنگ مرده بودند. از این رو آلبر، در ماه اکتبر، شایعه آتش‌بس را زیاد جدی نگرفت. همان‌قدر که برای این شایعه اعتباری قائل نشد، تبلیغات آغاز جنگ را هم باور نکرده بود، تبلیغاتی که از جمله بر این مطلب تأکید داشت که گلوله‌های آلمانی‌ها از بس ست هستند، مثل گلابی‌های لهیده روی یونیفورم سربازان پخش می‌شوند، طوری که قهقهه فوج‌های فرانسوی به هوا بلند می‌شود. در این چهار سال، آلبر چه بسیار دیده بود کسانی را که با اصابت یک گلوله آلمانی به تنشان از خنده مرده بودند. آلبر به خوبی می‌دانست که باورنکردن نزدیکی آتش‌بس به خصوص از اعتقاد به جادو مایه می‌گیرد: هرچه بیشتر در انتظار صبح باشیم، برای خبرهایی که آن را اعلام می‌کنند اعتبار کمتری قائل می‌شویم و این راهی برای باطل کردن تقدیر بد است. با این همه، روز به روز چنین خبرهایی هرچه انبوه‌تر از راه می‌رسید و همه جا تکرار می‌شد که به راستی جنگ دارد به پایان می‌رسد و...