آرزوهای بزرگ

کتاب آرزوهای بزرگ : آرزوهای بزرگ اگرچه بهترین اثر دیکنز نیست، ولی آن را می‌توان در زمره‌ی شادترین آثار او به شمار آورد. در این کتاب دیکنز از انتقاد و خرده‌گیری به جامعه و مردم دست برداشته و ماجراهای طنزآمیز خلق می‌کند وبه خوبی می‌داند که جوهره‌ی اصلی ماجراهای جالب و سرگرم کننده‌اش در خلافکار‌های شخصیت‌های داستانش نهفته است. لحن ارباب منشانه‌ای که در کتاب موج می‌زند به خوبی نشان می‌دهد که دیکنز آن سبک تلخ و انتقادی را به کلی کنار گذاشته است؛ ولی این کمی شرم‌آور است که مجله‌ی‌تایم اعلام می‌کند آرزوهای بزرگ فقط یک کتاب شاد و نشاط‌آور است؛ زیرا درست است که طنز و موقعیت‌های خنده‌آور در سرتاسر کتاب وجود دارد - خیلی بیش‌تر از آن چیزی که در هر رمان او، از جمله کاپرفیلد، به چشم می‌خورد- ولی ما می‌دانیم که قصد و نیت‌اصلی دیکنز ایجاد موقعیت‌های تراژیک-کمدی است و مشی اصلی داستان به‌خوبی این امر را نشان می‌دهد.