ویلیام فاکنر

کتاب ویلیام فاکنر : فاکنر شگفت‌انگیز است، با بهره‌گیری از پهنه‌ی بی‌کرانه‎ی اسطوره و کتاب مقدس تبدیل به استاد بی‌بدیل نثر شد. او را درکنار جیمز جویس و ویرجینیا وولف قرار داده‌اند، اما بسیاری او را بالاتر می‌دانند. در داستان‌هایش راوی صادق دشواری‌های آدم‌ها در کشاکش و درگیری با خود و روزگارشان بود. برخی او را داستان‌نویس مأیوس و آثارش را تلخ دانسته‌اند، اما او در خطابه‌اش هنگام دریافت نوبل ادبی، خط بطلانی بر این نظریه کشید و گفت: «من باور دارم که انسان مشکلات را تحمل نمی‌کند، سرانجام پیروز می‌شود. انسان جاودانه است، زیرا روح دارد، جانی دارد که می‌تواند عشق بورزد، ببخشید و تحمل کند.» تأثیر شمار اندکی از نویسندگان مدرن بر شکل و ماهیت ادبیات داستانی قرن بیستم عمیق‌تر از ویلیام فاکنر بوده است. جیمز جویس را معمولاً در هنر داستان‌نویسی با فاکنر قیاس می‌کنند؛ اما این دو نوینسده عملاً فقط تشابهاتی ظاهری دارند: استفاده از تجربه‌ی بومی و منطقه‌ای به عنوان مضمون، ساختار تجربی و غیرمتعارف رمان‌های آن دو و بازی با واژه‌ها ورای معنای سنتی‌شان و...