ژاله کش

با توصیفی اجمالی از پدرم شروع می کنم "شصت و پنج ساله ، پنج فوت و هشت اینچ قد، یکصد و هشتاد پوند وزن، با موهای کم پشت جو گندمی چشمان قهوه ای مخملی. پدرم در قسمت جلوی فکش دندان مصنوعی دارد چون ده سال پیش در حین دیدن یکی از کابوس های شبانه اش، با صورت از روی تخت به زمین افتاد. همینطور رد طنابی قطوری که از روی گونه ی راست پدرم تا گوشه ی دهانش امتداد دارد، تنها اثر به جای مانده از سالی که او در زندان هائیتی گذراند. افسر بو می گوید " لطفا از چیزی که می پرسم ناراحت نشین، من اینجا با جماعت مسن زیاد سرو کار دارم، و معمولا زیاد پیش میاد که گم بشن، پدرتونهیچ جور بیماری ذهنی یا خرفتی نداره؟ " در پاسخ می گم" نه خرفت نیست"