مو یان ، نویسنده ی چینی ، در سال 2012 برای «آمیزش قصه های عامیانه با تاریخ و با عصر حاضر از طریق رئالیسم وهمی» برنده ی نوبل ادبیات شد. دست از این مسخره بازیا بردار، اوستا مجموعه داستان کوتاهی است که به خوبی نشان می دهد چرا مو یان را با گابریل گارسیا مارکز و میلان کوندرا مقایسه کرده اند. اوج کار مو یان، تلفیق قدرتمند فانتزی با رئالیسمی بی رحمانه است. در سبک «رئالیسم وهمی» مو یان، شگفتی یا ترس حاصل از امر فانتاستیک (به عنوان آن چه در عالم واقع امکان وقوع ندارد) تنها لحظه ای دوام دارد، چرا که واقعیت مهیب و بی رحم ، بلافاصله آن را هم از آن خود کرده و بدل به بخشی از نظام مخوف سلطه ی فرهنگی ، سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی اش می کند.
0 نظر