ملودی سکوت

کتاب ملودی سکوت - بخشی از کتاب: دکترها. از کجا برایتان شروع کنم؟ دکترها واقعا من را درک نمی کنند. مادرم پرستار است، پس مطمئنا او هم به زبان آن ها صحبت می کند اما آن ها نمی دانند چگونه با من صحبت کنند. من در عمرم دکترهای زیادی دیده ام و همه شان سعی کرده اند تا وضعیتم را به دقت بررسی کنند تا از بیماری ام سر در بیاورند. هیچکدام شان نمی توانند من را درمان کنند؛ به همین دلیل من آن ها را نادیده می گیرم و مثل موجودی گندذهن رفتار می کنم. قیافه ای بی احساس به خودم می گیرم، به دیوار ژل می زنم و طوری رفتار می کنم که انگار سؤال هایشان سخت است و متوجه شان نمی شوم. به هرحال این همان رفتاری است که آن ها از من انتظار دارند. پنج ساله که شدم دیگر وقتش بود، فکری برای مدرسه رفتنم بشود. به همین دلیل مادرم من را پیش دکتر برد. تخصص آن دکتر این بود که بفهمد من چقدر باهوشم. وارد اتاق دکتر که شدیم مادرم ترمز ویلچرم را کشید تا حرکت نکند و کمربندم را بررسی کرد تا مطمئن شود باز نشده است. هروقت کمربند ویلچرم باز می شد مثل ماکارونی آبکش شده روی زمین ولو می شدم. البته این اتفاق زیاد نمی افتاد و...