گفت و گو با آل پاچینو

توضیحات کتاب گفت و گو با آل پاچینو - بخشی از متن:
پاچینو گفت وگوی من با مارلون براندو را که در شماره ی مخصوص بیست و پنجمین سالگرد انتشار پلی بوی در آن ماه چاپ شده بود خوانده و ظاهرا حس کرده بود در مصاحبه با براندو خوب عمل کرده ام، پس برای گفت وگو با او هم انتخاب مناسبی هستم. پس به نیویورک پرواز کردم و تقریبا تا یک ماه بعد به خانه برنگشتم.
قبل از دیدار تصویری در ذهن داشتم: طبیعتا مایکل کورلیوته. پسر دن کورلیوته. دومین پدرخوانده. سرد مثل یخ. کسی که توانست تپانچه ای را که در توالتی در یک رستوران جاسازی شده بود بردارد و به پیشانی پلیسی فاسد شلیک کند. کسی که توانست به همسرش کی بگوید که هرگز به او دروغ نگفته، اما همان حرفش یک دروغ بود. کسی که برادر بزرگترش فردو را بوسه ای مرگبار زد.
تصویر دیگری که در ذهن داشتم سانی ورتزیک سارق دست وپا چلفتی و آشفته حالی بود که بانکی در بروکلین را می زند ولی خود را از تک و تا نمی اندازد و به پیاده رو می آید و در برابر پلیس تا بن دندان مسلح، دوربین های تلویزیونی و جمعیت پر هیاهو فریاد می زند: اتیکا! اتیکا! اتیکا.
قرار بود با چنین آدم هایی مصاحبه کنم: سرکرده ی خونسرد و حسابگر جنایتکارها و سارقی آشفته و رمانتیک با حس عدالت خواهی سرسختانه و....
( فروشگاه اینترنتی آثار بوک )
چکیده کتاب گفت و گو با آل پاچینو :  این کتاب، مجموعه ای از گفت وگوها و شرح حالی بوده که نویسنده؛ لارنس گرابل در طول بیست و هفت سال آشنایی با آل پاچینو به عنوان یک روزنامه نگار و سپس یک دوست نوشته است.