بینوایان

کتاب بینوایان : بخشی از کتاب: سال به سال کوزت بزرگتر می‌شد و بینوایی‌اش بیشتر. او هنوز خیلی کوچک بود اما جور دو کودک دیگر را هم باید می‌کشید. هنوز پنج ساله نشده بود که کلفت‌خانه شد. دنبال کارها این‌طرف و آن‌طرف می‌رفت، اتاق‌ها، حیاط و جلو در مسافرخانه را جارو می‌کرد، ظرف‌ها را می‌شست و حتی بارهای سنگین را حمل می‌کرد. تناردیه‌ها حس می‌کردند که حق دارند با کوزت این‌طور رفتار کنند، چون مدتی بود که مادر او ماهانه‌اش را نامنظم می‌پرداخت و چند ماهی به آن‌ها بدهکار بود. اما اگر مادر کوزت پس از سه سال به مون‌فرمی برمی‌گشت، نمی‌توانست دخترش را بشناسد. کوزت با آن‌همه زیبایی و طراوتی که هنگام ورود به این خانه داشت، حالا لاغر و رنگ‌پریده شده بود و...