زمین ابنای بشر

کتاب زمین ابنای بشر : من خودم بیشتر وقت‌ها یکی از این عکس‌ها را تماشا می‌کردم: عکس دختری زیبا، ثروت مند، قدرتمند، پرجلال وجبروت، کسی که همه چیز داشت، محبوب خدایان. بین هم مدرسه‌ای‌هایم چو افتاده بود که حتی ثروتمندترین بانکدارهای دنیا هیچ شانسی برای ابراز علاقه به او ندارند. نجیب‌زادگان خوش قیافه و دلیر سرودست می‌شکستند تا او گوشه‌ی چشمی به آن‌ها داشته باشد. فقط برای اینکه گوشه‌ی چشمی به آن‌ها داشته باشد! هر وقت کاری نداشتم به چهره‌اش خیره می‌شدم و خیال می‌بافتم که چگونه می‌شود به او ابراز عشق کرد. چه خیالاتی! چه شأن والایی داشت. و چقدر دور از دسترس بود. حدود بیست هزار کیلومتر دورتر از سورابایا، جایی که من زندگی می‌کردم. باید راهی سفر دریایی یک ماهه‌ای می‌شدم، از دو اقیانوس، پنج تنگه، و یک کانال می‌گذشتم. حتی اگر این کار را می‌کردم هیچ تضمینی وجود نداشت که بتوانم ببینم‌اش. جرأت نمی‌کردم احساساتم را پیش احدی بازگو کنم. ممکن بود به من بخندند و دیوانه خطابم کنند و...