شب های سرای

کتاب شب های سرای : بخشی از کتاب: ?این کاخ نو را که از این پس به من تعلق خواهد داشت بر "سرای"، محلی که مدتی طولانی در آنجا زندگی کرده‌ام، ترجیح می‌دهم. محلی که خاطرات ناگوار و غم‌انگیزش مرا عذاب می‌دهد. این‌جا نور از هر روزنی، وارد می‌شود. با این حال، قسطنطنیه را که بسیار نزدیک به سرای است نمی‌توانم از این جا به روشنی ببینم. قسطنطنیه، تاریخ است، گذشته من است. از پنجره اتاقم شکوفا شدن گل صلح را در باغم می‌بینم، ایوانی را مشاهده می‌کنم از مرمر در طول بنای سرای و یک قایق بادبانی که با شکوه و جلال روی تنگه "بسفر" می‌لغزد. بیرون از این جا، بهار سال ???6 از راه رسیده اما در جسم و جان من، زمستان است که حکومت می‌کند. پزشک یونانی‌ام بیهوده می‌کوشد به من دروغ بگوید، اما خود می‌دانم فقط چند ماه دیگر زنده هستم. من چهل و سه سال دارم اما بیماری سال افراد جوان‌تر از مرا نیز به کام مرگ کشانده است. پیش از این که درهای مرگ به رویم باز شود، می‌خواهم زندگی‌ام را به شهادت خود، روایت کنم. یادداشت‌های روزانه قدیمی که به من کمک خواهد کرد تا خاطراتم را به رشته تحریر درآورم، در اطرافم پراکنده است؛ روی قلمدانی از جنس طلا و عقیق که پیش از این دلداده‌ام به من هدیه داده، خم شده‌ام و...