پسری که اسی آتیلا را ربود

کتاب پسری که اسی آتیلا را ربود : می‌گوید: «انگار خلاصی از این جا محال است.» و پشت بندش این را: اماخلاص خواهیم شد. جنگل از جانب شمال با رشته کوهی هم‌کنار و با دریاچه‌هایی چنان عظیم محاط است که گویی اقیانوس‌اند. در میانه‌ی جنگل چاهی است. بیش وکم هفت متری عمق دارد و جداره‌های نامنظم‌ش دیواری است از خاک نم‌دارو ریشه، دیواری که به سان هرمی توخالی و بی سراز دهنه باریک و از ته پهن می‌شود. بسترش آب کدری را در گلو غرغره می‌کند که از شریان‌های دوردست تا دهلیزهای روانه به سمت رودخانه جاری‌اند و ته‌نشین گل‌آلودی به جا می‌گذارد که هرگز سرباز ایستادنش نیست و گل ولایی که حباب‌ها خالدارش کرده‌اند و تلاشی‌شان عطر اکالیپتوس‌ها را به هوا باز می‌گرداند و...