و کسی نماند جز ما

کتاب و کسی نماند جز ما : زیر لب آهی می کشم. چشمامو می بندم و سرمو به دیوار کچی پشتم تکیه می دهم. به کل عالم بد و بیراه می گم که این لحظه ی خلوت و آروم منو از زیر پام می کشه. کم ترین کاری که امروز دنیا می تونه واسه من انجام بده اینه که مطمئنم کنه این آدم یه زنه، نه مَرد. اگه قراره برام مهمون بیاد ، ترجیح میدم جنس مونث باشه. من نسبت به جثه ام قوی م و احتمالاً بیش تر مواقع می تونم از پس خودم بر بیام؛ ولی راحت تر از اونی م که بخوام نصف شب رو پشت بوم با یه مرد تنها بشم. شاید از ترس امنیتم دلم بخواد از این جا برم؛ ولی واقعاً مایل نیستم، برم. همون طور که قبلاً هم گفتم ... راحتم و...