طرف تاریکی

ترس،همواره به فاصله یک گام جلوتر راه می رود. حضور سایه وار مرگ است پشت سر آدمی. با این داستان ها به قلمرویی ناشناخته و تاریک گام می گذاریم که در آن مرزهای مرگ و زندگی در هم تنیده است. ضرب المثلی است. ضرب المثلی انگلیسی می گوید هیچ فرد مرده ای نمی تواند داستان تعریف کند پس راوی،همان کسی است که زنده از دل ترس بیرون آمده است. من حالا بخشی از اونم. اون به خودش تلقین می کنه که من اونجا،گوشه سرش نیستم اما من صدای تمام افکارشو می شنوم و از رازهایش باخیرم در رویاهایش،حضوری سنگ گونه دارم و توی مناظری انباشته از جهنم و خیال تو کوچه های خلوت و تاریک م جنگل های مرطوبی که وزغ ها مثل گناه، درش جست و خیز می کنند. دنبالش می کنم. جایی نیست که بتونه تنها باشه من همیشه با فاصله یک گام پشت سرشم. چون اون جا هیولایی هست که شکارش به اون زنجیر شده زنجیری خیلی خیلی خاص