سفید برفی

کتاب سفید برفی : بخشی از کتاب: ?صبح یک روز سرد برفی بود و دانه‌های برف به آرامی از آسمان می‌بارید. ملکه، تنها کنار پنجره نشسته بود و گل دوزی می‌کرد. اما او اصلاً حواسش به خوب از آب در آمدن نقش و نگارهای گل دوزی‌اش نبود، چون چیزهای دیگری فکرش را مشغول کرده بود. مدت‌ها بود که پادشاه و ملکه می‌خواستند فرزندی داشته باشند، اما آنها بچه دار نمی‌شدند. آن روز صبح هم ملکه در این خیال فرو رفته بود که اگر یک روز به آرزویش می‌رسید و صاحب فرزندی می‌شد، زندگی‌اش چقدر بهتر می‌شد. ملکه آن‌قدر در فکر فرو رفته بود که ناگهان سوزن در انگشتش فرو رفت و یک قطره خون از دستش روی پارچه‌ای که گل دوزی می‌‌کرد، چکید. ملکه همان‌طور که آن قطره خون را تماشا می‌کرد، با خودش فکر کرد: «من دلم بچه‌ای شاد و زیبا می‌خواهد، بچه‌ای که لب‌هایی به سرخی این قطره خون، موهایی به سیاهی شب و پوستی به سفیدی برف داشته باشد.» شاید پری مهربانی این آرزوی ملکه را شنید، چون چند ماه بعد آرزوی ملکه برآورده شد و بچه‌ی او به دنیا آمد و...