غرب مغموم

کتاب غرب مغموم : بخشی از کتاب: ?مارتین مک‌دونا را می‌توان خَلَفِ راستین جریان نمایشنامه‌نویسی غرب دانست. برقراری این نسبت میان نویسنده‌های متأخرتر با جریان‌های متقدم نمایشنامه‌نویسی در غرب، شاید در ابتدا کمی عجیب به نظر برسد. به هر روی در اولین سطح برخورد، خواننده، خواه خواننده متخصص هم باشد، گمان خواهد کرد که آثار نویسندگانی همچون بکت، پینتر، یونسکو یاسمینا رضا، شپارد و... در مسیری متضاد با شیوه‌های معهود و قدیمی‌تر درام‌نویسی غربی مثلاً شیوه‌ی درام خوش ساخت است. البته که چنین است و چنین نیست. این نسبت و گسست هم زمان مهمترین مولفه‌ی جریان نمایشنامه‌نویسی غرب است و البته مهمترین حلقه‌ی مفقوده‌ی ادبیات نمایشی ایران و شاید حتا فرهنگ ایرانی، از این رو مارتین مک‌دونا این هنر را داراست که توأمان خلف ایبسن و پینتر باشد. همان گونه که خلف شکسپیر و یونسکو خلف اونیل و شپارد، خلف ویلیامز و دورنمات نیز هست. شاید بتوان گفت هر نویسنده‌ای تا حدودی در این بازی تأثیر و تأثرات جای خواهد داشت و...