کتاب علم و آزادی : ابوالحسن فروغی پسر محمد حسین فروغی ذکاءالملک اول و برادر کوچکتر محمد علی فروغی از اندیشهگران و روشنفکران تأثیرگذار تاریخ فرهنگ معاصر ایران است که کمتر از او سخن گفته شده است. فروغی سالها رئیس دارالمعلمین مرکزی و معلم مدرسه علوم سیاسی و مدنی سفیر ایران در سوئیس و نماینده ایران در جامعه ملل بود. شخصیت اصلی او در معلمی و تدریس و نویسندگی تجلی یافت تا در کارهای سیاسی و دیپلماتیک. ابوالحسن فروغی در مقام معلم مدرسه سیاسی و دارالمعلمین مرکزی و استادی دانشگاه تهران، شاگردان فراوانی تربیت نمود که همگی در زمره برجستهترین استادان دانشگاه و چهرههای مشهور فرهنگ ایران معاصر در آمدند. مجتبی مینوی، عباس اقبال آشتیانی، علی اکبر سیاسی، قاسم غنی، عیسی صدیق، فخرالدین شادمان، غلامحسین مصاحب، مهدی بازرگان، یدالله سحابی، محمد قریب و .. این مجموعه، مقالات و نوشتههای ابوالحسن فروغی از آستانه مشروطیت تا سالهای پایانی سلطنت رضاشاه پهلوی را شامل میشود. اهمیت این نوشتهها زمانی روشن میگردد که در ظرف تاریخیاش مورد مطالعه قرار گیرد. دو نوشته او در این مجموعه از اهمیت به سزایی برخوردار است: سرمایه سعادت یا علم و آزادی و تجدد و ملیت و تناسب این دو معنی با یکدیگر در نوشته نخستین در اندیشه چاره جوئی برای برون رفت از بدبختی و مکنت عمومی و عقب ماندگی از قافله تمدن و علم برآمده است و...
0 نظر